Transvisie in de verdediging

Transvisie oneens met zorgen over behandeling transgender jongeren

Op 27 februari verscheen in het AD het artikel “Dringend meer onderzoek nodig naar transgenderzorg aan jongeren: ‘Waar komt de grote stroom kinderen vandaan?’“, gebaseerd op een interview met Thomas Steensma van het Center of Expertise on Gender Dysphoria aan Amsterdam UMC. Een dag later kwam een aansluitend stuk uit in De Gelderlander, waarin naast Steensma ook andere betrokkenen aan het woord kwamen. In beide artikelen kwam onzekerheid over de behandelingen van kinderen naar voren. Voorzij vond de artikelen zo belangrijk dat ij er vertalingen van op deze site plaatste

Lisa van Ginneken, voorzitter van organisatie Transivisie, die de belangen van de transgendergemeenschap zegt te behartigen, stuurde Voorzij een e-mail met het verzoek de Engelse vertalingen van deze artikelen van de site te verwijderen. En zo niet, of er een link geplaatst kon worden naar de website van Transvisie met commentaar op de artikelen. In plaats daarvan wijden wij ons liever aan het weerleggen van de verdediging van Transivisie.

Alarmistisch, maar zelf dreigen met zelfdodingen

De artikelen worden alarmistisch en tendentieus genoemd, maar dit zouden we ook kunnen stellen over Van Ginnekens commentaar. 

Zoals in zoveel artikelen over transgenderjongeren wordt er gewezen op zelfmoordcijfers die alarmerend hoog zouden zijn voor transgenderjongeren die niet medisch behandeld worden, terwijl er eigenlijk geen kwalitatief goed onderzoek is waar dit uit blijkt. 

Wel is er veel onderzoek gedaan naar comorbiditeit bij transgenderjongeren en daar komt uit dat er veel bijkomende psychische problemen of trauma’s zijn, die op zichzelf ook aanleiding kunnen zijn tot verhoogde kans op zelfdoding. 

En uit een groot Zweedse onderzoek naar het welzijn op de lange termijn is gebleken dat de kans op zelfdoding aanzienlijk groter is voor transseksuelen; dat zijn transgenders die geslachtsoperaties hebben ondergaan.

Tendentieus, welke media?

Van Ginneken is tendentieus wanneer gesteld wordt dat transgenders en hun ouders in de media trans-vijandige uitspraken van radicaal feministen en Christelijk conservatieven horen, waardoor ze in de verdediging gedrukt worden. Alsof radicale feministen en Christelijke conservatieven oververtegenwoordigd zijn in de Nederlandse media. Welke media dat zijn, weet ik niet want ik kom alleen maar hallelujah verhalen tegen over transgenders en hele programmaseries worden er aan gewijd. “Hij is een zij”, juichende verhalen als er bijvoorbeeld een Belgische nieuwlezer een jurk aantrekt of een transgender in het parlement gekozen wordt en MakeUpNikkie wordt op het schild gehesen! Ik vrees dat die ‘ongeïnformeerde’, kritische ouders waarover gesproken wordt hun kennis op andere manieren hebben opgedaan. In biologieboeken misschien? Of zelf nagedacht en begrijpen dat iemand niet echt van geslacht kan veranderen, want je sekse zit in elke cel van je lijf.

Zorgvuldig medisch handelen

Het was ook niet deze ‘anti-trans-lobby’ die heeft geleid tot een pauze in de behandeling in het VK, dat was een jonge vrouw, Keira Bell, die spijt had van haar transitie. Door onzorgvuldige diagnostiek kreeg ze puberteitsremmers, testosteron, en werden haar borsten geamputeerd. Ze kwam er later achter dat dat haar problemen totaal niet oploste en nu heeft ze baardgroei, een verlaagde stem, littekens op haar borst en is misschien onvruchtbaar. Ze hoopte dat door betere diagnostiek en voorzichtigheid zal worden voorkomen dat andere jongeren hetzelfde lot zullen ondergaan. De rechter was het met haar eens en zag in dat jongeren de beslissing voor zo’n zware, onomkeerbare behandeling niet kunnen nemen. 

Het pure feit dat dit meisje bestaat, en ze is zeker niet de enige, maakt duidelijk dat er in elk geval in het VK door ‘specialisten’ niet zorgvuldig gehandeld is. Deze detransitioners, vaak vrouwen die er, na een ‘transitie’ met hormonen en borstamputaties en soms zelfs baarmoederverwijdering, achter komen dat de problemen met hun genderdysforie niet zijn opgelost en dat ze eigenlijk nooit echt van geslacht konden veranderen, worden vaak in vervolgonderzoeken uit het oog verloren. 

Door schaamte willen ze vaak niets meer te maken hebben met de klinieken waar te weinig vragen werden gesteld bij hun verlangen van het andere geslacht te zijn en op dit pad zijn gezet van wat ze nu als verminking en zelfs sterilisatie zien. 

Door te doen alsof deze pauze het gevolg is van een anti-trans-lobby ontkent van Ginneken het bestaan van deze vrouwen zelf en de erbarmelijke staat van het onderzoek dat Tavistock, de Engelse genderkliniek, zelf deed. Bovendien is het niet zo dat het hele programma gestopt is, psychische ondersteuning gaat gewoon door en in uitzonderlijke gevallen kunnen jongeren via een rechter wel toestemming krijgen voor de hormonale behandelingen. 

Deze medicalisering, het remmen van de puberteit en vervolgens het toedienen van hormonen van het gewenste geslacht wordt overal het Dutch protocol genoemd en klakkeloos toegepast, zonder zorgvuldig onderzoek te doen naar gevolgen en kennelijk ook niet naar de beweegredenen van de jongeren die tot transitie over willen gaan. En dat is waar Steensma het over had.

Demografie

Het verschil in demografie en gendergevoelens wat van Ginneken wegwuift met ‘niet veranderd, behalve dat er tegenwoordig veel vaker transjongens zijn dan vroeger’. Alsof getallen van tien keer zoveel en een omdraaiing van de sekseratio niet iedereen tot onderzoek aan zou moet zetten.

Vooral als je bedenkt hoe kwetsbaar tienermeiden kunnen zijn voor omgevingsdruk en hoezeer de puberteit hun leven op de kop zet, meer dan bij jongens. Het is geen toeval dat anorexia nervosa en zelfverwonding vaker meisjes treft. Abigail Shrier onderzoekt in haar boek ‘Irreversible Damage’ de achtergronden van deze toename, het is zeer lezenswaardig. 

Gatekeeping

Groepen als Transvisie pleiten voor grotere toegankelijkheid van medische behandelingen van transgenders. Ze willen wachttijden verkorten en de keuze van de transgender centraal zetten. 

Het is waar dat er in Nederland zorgvuldiger onderzoek wordt gedaan dan in het buitenland, maar als Transvisie haar zin krijgt, laten de genderklinieken alle zorgvuldigheid varen. Psychologen mogen geen “gatekeepers” zijn en de diagnose laten we aan de jeugdige client zelf over. Die is met behulp van YouTube en Tiktok filmpjes, en fora op internet kennelijk uitstekend in staat om te zien wat de oorzaak is van zijn of haar psychisch onbehagen en wat het beste is voor hem of haar en voor de rest van zijn of haar leven.

Van Ginneken haalt Steensma aan als die zegt dat de transitie voor psychisch stabiele jongeren doorgaans goed uitpakt, maar wil dus tegelijkertijd een psycholoog verbieden vast te stellen of een jongere psychisch stabiel genoeg is voor de transitie.

Van Ginneken heeft alle vertrouwen in de specialisten, maar alles wat er volgensTransvisie nodig is, is endocrinologie en plastische chirurgie? En de psychologen mogen alleen maar ondersteunen bij de medicalisatie? Mensen met genderdysforie verdienen beter. Zeker de jongeren, want uit onderzoek is gebleken dat het grootste deel van hen er overheen groeit en gewoon homo of lesbisch blijkt te zijn en niet levenslang kunstmatige hormonen nodig heeft, hormonen die veel gezondheidsrisico’s met zich meebrengen. 

Experimenteel

Tot slot, de medicijnen die gebruikt worden in de transgenderzorg zijn wel degelijk experimenteel. Puberteitsremmers zoals triptoreline zijn voor toepassing bij genderdysforie namelijk niet geïndiceerd. Waarom eigenlijk niet, als er al zo lang zoveel expertise mee op is gebouwd?

T.