Voorgestelde LHBTIQ-gelijkheidsstrategie schiet doel voorbij vanwege conflicten met andere emancipatiedoelstellingen

Geplaatst op door
Het streven naar gelijkheid voor allen is een nobel doel. Daarom verzoekt stichting Voorzij de Nederlandse overheid om er zowel nationaal als internationaal voor te waken dat de voorgestelde LHBTIQ-gelijkheidsstrategie (hierna: de strategie) dit doel niet voorbijschiet vanwege (mogelijke) conflicten met andere emancipatiedoelstellingen en grondrechten. 
Stichting Voorzij reageert in dit (hier te downloaden) stuk op het Fiche 1 LHBTIQ strategie 2020-2025 van minister Stef Blok. Deze fiche is een beleisvertaling door de minister van Een Unie van gelijkheid: strategie voor gelijkheid van lhbtiq’ers 2020-2025, Mededeling van de Commissie van het Europees Parlement, de Raad, Het Europees en Sociaal Comité en het Comité van de regio’s.

Voorgestelde LHBTIQ-gelijkheidsstrategie schiet doel voorbij vanwege conflicten met andere emancipatiedoelstellingen

Door zoveel bevolkingsgroepen te behandelen alsof zij gelijke problemen hebben die om gelijke oplossingen vragen, ziet de regering de verschillen tussen de groepen over het hoofd en rijdt met het beleid ter emancipatie van de ene groep de waardigheid, privacy en veiligheid van andere groepen in gevaar.

Dit geldt met name voor de emancipatie van vrouwen en meisjes. Waar in de Engelstalige versie van de strategie (Union of Equality: LGBTIQ Equality Strategy 2020-2025, 2020) nog meermaals melding wordt gemaakt van sekse als beschermd kenmerk, lijkt deze factor volledig te zijn geschrapt uit de Nederlandse reactie. In het recente wetsvoorstel voor het wijzigen van artikelen 137c en 137e in het Wetboek van Strafrecht door geslachtskenmerken, genderidentiteit en -expressie als discriminatiegronden toe te voegen, vermeed de overheid ook al doelbewust het opnemen van sekse als discriminatiegrond. Voorzij vindt het schijnbare gebrek aan aandacht vanuit de overheid voor de rol die sekse speelt bij marginalisatie zorgwekkend. Daarnaast leidt gebruik van het acroniem LHBTIQ,  alsof het een homogene groep betreft, tot vertroebeling van de uiteenlopende uitdagingen en behoeften van de individuele “letters”. De situatie van een intersekse persoon verschilt sterk van iemand die seksuele aantrekking tot het eigen geslacht ervaart (LHB).

Voorzij verzoekt de overheid dan ook om de volgende zaken in acht te nemen:

Lopende investeringen in vertegenwoordiging van vrouwen mag niet in gedrang komen.

Diversiteitsdoelstellingen voor LHBTIQ op de werkvloer en in cultuur mogen niet ten koste gaan van lopende investeringen in de representatie van vrouwen in deze velden. Diversiteit is geen synoniem voor alles wat buiten de categorie (heteroseksuele) “man” valt, waarbij het specifieke diversiteitskenmerk verder irrelevant is. Inclusie van HBTIQ mannen behoort naast inclusie van vrouwen te gebeuren. Uiteraard vallen lesbische, biseksuele en intersekse vrouwen onder diversiteitsdoelstellingen voor vrouwen.

Eerlijke sportcompetitie naar sekse dient gehandhaafd te blijven.

Sportcompetitie dient gescheiden te blijven op basis van sekse om eerlijke competitie voor vrouwelijke sporters te waarborgen, aangezien sekse in sterke mate bepalend is voor bij fysieke prestaties. Transgender en intersekse sporters die biologisch gezien tot het mannelijke geslacht behoren, kunnen niet deelnemen aan vrouwensport. Het toevoegen van een extra categorie waarbinnen deze sporters wel deel kunnen nemen verdient de voorkeur. 

Onderwijs dient gericht te zijn op het delen van wetenschappelijk onderbouwde informatie. 


Onderwijs dient gericht te zijn op het delen van wetenschappelijk onderbouwde informatie. Gedegen seksuele voorlichting en onderwijs over het functioneren van het mannelijk en vrouwelijk lichaam zijn essentieel. Kinderen horen daarnaast te leren dat zij vrij zijn in hun voorkeuren voor specifiek speelgoed, kleding, haardracht en hun persoonlijkheidskenmerken. Al deze factoren staan los van mannelijk- en vrouwelijkheid en zijn dus geen legitieme aanleiding om te suggereren dat iemand in het verkeerde lichaam is geboren. Nederland en de rest van de wereld zouden het standpunt van het Verenigd Koninkrijk in deze (Government issues gender identity guidance for teachers in England, 2020) moeten volgen.

Duidelijke afbakening rond begrippen haatmisdrijf en -uiting.


Wetgeving rond haatmisdrijven en -uitingen, en desinformatie hierover, moet duidelijk afgebakend zijn om conflict met het recht op vrijheid van meningsuiting zoveel mogelijk te beperken. Enkel verwijzen naar het LHBTIQ acroniem is hierbij ontoereikend vanwege de uiteenlopendheid van de groepen die het vertegenwoordigt, vooral het TQ deel. Zowel het eerder genoemde wetsvoorstel voor de aanpassingen aan het Wetboek van Strafrecht als de voornemens van de Commissie schieten hierin tekort door de expliciete weigering om de strafbare feiten en discriminatiegronden eenduidig te definiëren. Dit betekent in feite een strafbaarheidsstelling van simpelweg “oneens zijn met” standpunten die onder de noemer LHBTIQ worden gepropageerd. Er bestaat te weinig wetenschappelijk onderzoek naar TQ aspecten om desinformatie aan te kunnen wijzen, laat staan vervolgen. De vrouwelijke sekse zou eveneens als discriminatiegrond erkend moeten worden bij bestrijding van haatmisdrijven, ook jegens LHBTIQ personen, gezien de intersectionaliteit tussen LHBTIQ status en sekse.

Duidelijkheid scheppen rondom verschil in conversiepraktijken tussen LHB personen en transgender personen.

Conversiepraktijken gericht op LHB personen zijn van een totaal andere orde dan wat hieronder wordt geschaard voor transgender personen. Therapieën die het psychische ongemak verlichten dat voortkomt uit het gevoel dat het geboortegeslacht verkeerd is en daarmee medicalisatie voorkomten, zijn juist bevorderlijk voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van transgender personen. Langetermijnstudie laat juist zien dat medicalisatie de geestelijke gezondheid niet ten goede komt (Dhejne et al., 2011). Transgender personen mag de keuze tussen het aanpassen of accepteren van hun lichaam niet ontnomen worden door behandeling gericht op zelfacceptatie uit te faseren. 

Verschil aanbrengen tussen sekse en gender in de geslachtsregistratie.


Geslachtsregistratie dient gereserveerd te zijn voor het vastleggen van sekse, oftewel het geboortegeslacht. Sekse betreft een vaststaand biologisch feit, dat niet overruled kan worden door het ervaren van een genderidentiteit. De geslachtsregistratie vrij aanpasbaar te maken, degradeert dit tot een nutteloos concept dat onderhevig is aan individuele impulsen, met vergaande consequenties: Statistische data over dader- en slachtofferschap kan niet langer betrouwbaar de rol van geslacht weergeven;
Het tijdig verlenen van seksespecifieke gezondheidszorg wordt bemoeilijkt; Emancipatie Quota voor vrouwelijke representatie worden onbruikbaar omdat vrouw-zijn een aan verandering onderhevige staat is geworden; De veiligheid van vrouwen en meisjes in gevangenissen, kleedruimtes, opvangcentra, etc. komt in het geding omdat mannen zich dankzij zelfidentificatie ongehinderd toegang kunnen verschaffen tot deze voorzieningen.

Aandacht voor homofobie in het internationale beleid

Bij het streven naar internationale emancipatie van LHBTIQ personen is het onderkennen van de zeer wisselende behandeling van de subgroepen essentieel. Homoseksualiteit is strafbaar in 72 landen ter wereld (Countries that criminalise sex between men, 2021); voor genderexpressie zijn dat 15 landen (Countries that criminalise gender identity/expression, 2021). Sterker nog: meerdere landen die homoseksualiteit zwaar bestraffen, hebben ogenschijnlijk tolerante wetgeving voor transgenderisme. Zo telt Iran het op één na hoogste aantal geslachtsoperaties, die worden gesubsidieerd door de overheid, terwijl op homoseksualiteit de doodstraf staat. In werkelijkheid gaat het om homoseksuele personen die worden gedwongen deze operaties te ondergaan om de uiterlijke schijn van heteroseksualiteit te kunnen creëren (Hamedani, 2014). Voor de bestrijding van deze praktijken moet specifiek de homofobie erkend worden, evenals de manier waarop de T wordt ingezet als vorm van homogenezing. Spreken van een LHBTIQ issue verhult beide zaken.

Download dit stuk hier.

Bronnen

Dhejne, C., Lichtenstein, P., Boman, M., Johansson, A. L.V., Långström, N., & Landén, M. (2011). Long-Term Follow-Up of Transsexual Persons Undergoing Sex Reassignment Surgery: Cohort Study in Sweden. PLOS ONE, 6(2), e16885. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0016885

Government issues gender identity guidance for teachers in England. (2020, 09 25). The Guardian. https://www.theguardian.com/education/2020/sep/25/government-issues-gender-identity-guidance-for-teachers-in-england

Hamedani, A. (2014, 11 05). The gay people pushed to change their gender. BBC. https://www.bbc.com/news/magazine-29832690

Map of Countries that Criminalise LGB People. (2021, 02 26). Human Dignity Trust. https://www.humandignitytrust.org/lgbt-the-law/map-of-criminalisation/?type_filter=crim_sex_men

Map of countries that criminalise T People. (2021, 02 26). Human Dignity Trust. https://www.humandignitytrust.org/lgbt-the-law/map-of-criminalisation/?type_filter=crim_gender_exp

Union of Equality: LGBTIQ Equality Strategy 2020-2025. (2020). EUR-Lex. Retrieved 02 26, 2021, from https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX%3A52020DC0698&qid=1611863989421