Laat van je horen! Stuur een brief naar politici over de gevaren van de Transgenderwet

Geacht Kamerlid, 

Ik schrijf U naar aanleiding van het wetsvoorstel “Wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek in verband met het veranderen van de voorwaarden voor wijziging van de  vermelding van het geslacht in de akte van geboorte”, dat geagendeerd staat voor de week van 20-26 juni. Dit wetsvoorstel streeft ernaar om het wijzigen van de geslachtsregistratie eenvoudiger te maken door de verplichte deskundigenverklaring te laten vervallen. Effectief betekent dit een overgang naar een beleid van zelfidentificatie voor het vaststellen van het wettelijke geslacht. De argumentatie hiervoor is dat het verkrijgen van de benodigde verklaring als lastig wordt ervaren door transgender personen. Hoewel de intentie achter het voorstel ongetwijfeld goedbedoeld is, wil ik U toch dringend verzoeken om aanwezig te zijn bij de behandeling om tégen te stemmen. De wetswijziging gaat namelijk voorbij aan de gevolgen voor niet-transgender personen, voornamelijk vrouwen en meisjes.

            De deskundigenverklaring dient niet alleen als waarborging van een zorgvuldige overweging voor de transgenderpersoon, maar fungeert in feite ook als beveiliging tegen kwaadwillenden die het aanpassen van de geslachtsregistratie zouden gebruiken om toegang te verkrijgen tot ruimtes en voorzieningen die bestemd zijn voor vrouwen. Bij onze buren in het Verenigd Koninkrijk identificeert inmiddels 1 op de 50 mannelijke gevangenen zich als transgender. Binnen deze groep is de helft zedendelinquent of behoort tot de gevaarlijke categorie A gevangenen. Als de overheid overgaat tot zelfidentificatie verplicht de Nederlandse Staat zichzelf om dergelijke gevangenen over te plaatsen naar een vrouwengevangenis. In Canada, waar zelfidentificatie al een feit is, zijn helaas al gevallen bekend van seksueel geweld door trans-identificerende mannen jegens vrouwelijke gevangenen. 

            Ook alledaagse ruimtes zoals toiletten en kleedkamers zijn gescheiden op basis van geslacht vanwege de veiligheid en privacy van vrouwen en meisjes. Dit soort ruimtes zijn vele malen onveiliger zodra ze unisex zijn, wat alle vrouwenruimtes praktisch zullen worden als geslacht vrij te bepalen is i.p.v. gebaseerd op een biologisch feit. De Nederlandse Staat dwingt zo indirect vrouwen in een kwetsbare positie, in staat van ontkleding, in het bijzijn van mannen – de geslachtsregistratie staat immers volkomen los van enige vorm van transitie. Vrouwen die zich hier om religieuze of persoonlijke redenen niet prettig bij voelen, zullen uit deze publieke ruimtes worden verdrongen, wat het volledige bestaansrecht van deze ruimtes teniet doet. 

            Maatregelen die zijn bedoeld voor de emancipatie van vrouwen worden eveneens betekenisloos gemaakt. Bedrijven die geen rekening willen houden met mogelijke toekomstige zwangerschappen van medewerkers kunnen aan een quotum voldoen door mannen aan te nemen die hun geslachtsregistratie hebben laten aanpassen. Cijfers en statistieken, van de loonkloof tot aan crimineel gedrag en slachtofferschap, gebaseerd op de wettelijke geslachtsregistratie worden onbetrouwbaar. In Noorwegen steeg het percentage vrouwelijke verkrachters met 300% na invoering van zelfidentificatie. Of hier zedendelinquenten van het mannelijk geslacht tussen verscholen zitten is niet te achterhalen. De registratie verliest ieder nut omdat het berust op een – al dan niet oprecht – gevoel en zou evengoed vervangen kunnen worden door registratie van iemands favoriete kleur of hobby.

            De indieners van het wetsvoorstel doen al deze bezwaren van de hand door te zeggen dat het al mogelijk is om de geslachtsregistratie aan te laten passen en dat zelfidentificatie dus geen verandering in de situatie teweegbrengt. Het is waar dat de Nederlandse Staat de sekse-specifieke rechten en bescherming van vrouwen en meisjes al te grabbel heeft gegooid – en dat is niet iets om trots op te zijn – en dat de aangedragen risico’s al aanwezig zijn. Bij zelfidentificatie is echter geen enkele toetsing van de oprechtheid van het individu nog mogelijk en vormt zo een vrijbrief voor eenieder die hier misbruik van wil maken. In het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Spanje zijn vergelijkbare wetsvoorstellen eerder nog afgewezen. Ik verzoek U met klem om deze laatste kans om op te komen voor de rechten van vrouwen en meisjes aan te grijpen en ook in Nederland niet over te gaan op zelfidentificatie. 

Met vriendelijke groet,

[Hier je eigen naam]