Je kunt geen feministe zijn zonder biologische sekse te erkennen

auteur : M.K. Fain, vertaald door Feminisme2020

Het is al een tijdje niet populair in progressieve kringen om over biologische sekse te praten. Voor niet-ingewijden zijn liberalen geobsedeerd door het idee van ‘genderidentiteit’ – of het idee dat de specifieke verzameling van geslachtsstereotypen die u associeert uw werkelijke geslacht bepalen.
Feministen vechten echter terug. Dit is de reden waarom biologische sekse van belang is in het feminisme:

Geslacht is een hulpmiddel van het patriarchaat
Geslacht (Eng. gender) heeft de laatste tijd veel dingen betekend. Traditioneel is ‘geslacht’ een beleefd woord voor ‘seks’ geweest, omdat het woord ‘seks’ ook wordt gebruikt om te verwijzen naar geslachtsgemeenschap. De samenvoeging van deze twee concepten lijkt te beginnen met een zorg voor fatsoen in het publieke domein, maar het heeft blijvende gevolgen gehad.
(noot vertaler: Gender werd hier vertaald naar geslacht/seks, dit is in de Nederlandse taal anders. In principe zou de vertaling moeten zijn sekse, maar dan lopen we vast op deze 1^e duiding.
In de rest van deze vertaling wordt echter wel het woord sekse aangehouden om duidelijk te hebben dat er het biologische geslacht wordt bedoeld).
In het Engels zijn er bv ook meer woorden om je uit te drukken: male, female, man en woman, terwijl het Nederlands alleen man en vrouw kent als aanduiding van de biologische sekse (geslacht) terwijl met seks, geslachtsgemeenschap wordt bedoeld)

In moderne liberale kringen wordt ‘geslacht’ geassocieerd met het idee van genderidentiteit, wat volgens Merriam-Webster betekent: Het interne gevoel van een persoon mannelijk, vrouwelijk, een combinatie van mannelijk en vrouwelijk, of noch mannelijk noch vrouwelijk te zijn.
Ik heb al een beetje over dit concept gesproken en hoe sommige mensen dit interne gevoel hebben, veel (zo niet de meeste) mensen niet. Voor degenen die dat wel doen, is het grotendeels duidelijk dat het gebaseerd is op seksestereotypen, autogynefilie of geïnternaliseerde misogynie.

Wanneer feministen het hebben over ‘geslacht’, verwijzen ze echter naar geslachtsrollen, ‘de sociale rollen die een reeks gedragingen en attitudes omvatten die over het algemeen als acceptabel, geschikt of wenselijk worden beschouwd voor mensen op basis van hun biologische of waargenomen sekse.’

Feministen beschouwen het bestaan ​​van genderrollen als patriarchale onderdrukking en willen deze afschaffen. Een belangrijke reden hiervoor is dat vrouwen bijna altijd als minder worden beschouwd in de genderhiërarchie. Dit gebeurt op meerdere manieren, waaronder 1) door stereotypering inherent mindere eigenschappen te krijgen (bijv. “Vrouwen zijn zwak” en “mannen zijn slimmer dan vrouwen”), of 2) door de culturele devaluatie van eigenschappen die aan vrouwen zijn gekoppeld (bijv. De relatieve marktwaarde van fysieke versus emotionele arbeid). In een patriarchale hiërarchie zullen vrouwen altijd verliezen wanneer genderrollen worden toegewezen.

Daarom zullen feministen het altijd oneens zijn met elke ideologie die gendernormen bestendigt, zelfs als het in een glanzend nieuw pakket is verpakt. Feministen willen dat iedereen kan leven en zich kan uiten zoals ze willen (zolang het niemand pijn doet), zonder pesterijen, geweld of discriminatie. De moderne genderideologie bereikt dit niet, het biedt gewoon nieuwe manieren voor mensen om zich aan de gendernormen te conformeren (bijv. Als je een jongen bent die van barbies en ballet houdt – je moet eigenlijk een meisje zijn).

Als sekse niet echt is, is seksisme dat ook niet
Voorstanders van de “queer theory”, het heersende ideologische raamwerk dat genderideologie aandrijft, beweren dat de biologische sekse niet “echt” is en dat mensen van geslacht kunnen veranderen.
Natuurlijk kunnen we een filosofische discussie hebben over of iets echt is of niet. Misschien ben ik niet echt – misschien ook niet, maar dit is niet hun punt. Ze beweren dat biologische sekse geen binaire factor is en dat menselijke sekse veranderlijk is (kan worden gewijzigd). Voorstanders van deze ideologie beweren vaak “wetenschap” aan hun zijde te hebben, ondanks het feit dat er nooit een door vakgenoten beoordeeld wetenschappelijk artikel is gepubliceerd dat de sekse van homo sapiens sapiens als een spectrum classificeert.

Voor alle duidelijkheid, dit zijn de definities van mannelijk en vrouwelijk:
Vrouw: een persoon van dat geslacht zijn dat normaal gesproken het vermogen heeft om jong te dragen of eieren te produceren
Man: een persoon van dat geslacht die doorgaans in staat is om kleine, meestal beweeglijke gameten (zoals sperma of spermatozoa) te produceren die de eieren van een vrouw bevruchten

Genderideologen voeren vaak individuen met stoornissen in de seksuele ontwikkeling (DSD) uit als pionnen om te bewijzen dat sekse een spectrum is. Claire Graham, een intersekse-activist, heeft uitgebreid geschreven waarom deze vergelijking onjuist, irrelevant en ontmenselijkend is voor mensen met intersekse-omstandigheden. Mensen met DSD’s zijn mannelijk of vrouwelijk en hebben een ontwikkelingsstoornis – wat betekent dat er onderweg iets mis is gegaan. Ergo: het bestaan ​​van mensen die met Syndactyly zijn geboren, betekent bijvoorbeeld niet dat mensen normaal gesproken geen 10 vingers en 10 tenen hebben.

Ondanks de absolute strekking van deze argumenten, beweren geslachtsideologen nog steeds dat biologische sekse niet echt is, sociaal geconstrueerd is en “bij de geboorte wordt toegewezen”. Deze terminologie is opnieuw een toe-eigening van de intersekse-gemeenschap – wiens geslachtsdelen chirurgisch kunnen worden gewijzigd zonder toestemming bij de geboorte om duidelijker mannelijk of vrouwelijk te verschijnen. In werkelijkheid wordt het geslacht van de meeste mensen waargenomen bij de geboorte (of eerder). Het wordt grotendeels correct waargenomen.

Het feit dat sekse echt van belang is voor feministen omdat feministen tegen patriarchaat vechten – de dominantie van de mannelijke sekse-klasse over de vrouwelijke. Beweren dat sekse niet echt is of er niet toe doet, is hetzelfde als zeggen dat seksisme niet echt is.

Als er geen echte, duidelijk gedefinieerde groep is die ‘vrouwen’ wordt genoemd, dan kan er geen geweld tegen vrouwen zijn, geen intimidatie van vrouwen op de werkplek, geen genitale verminking van jonge vrouwen (ook wel ‘meisjes’ genoemd) en geen gedwongen huwelijk of seksuele slavernij van Dames.

Dit is de reden waarom feministen vaak genderideologie zien als hand in hand met mannenrechtenactivisten, die ook beweren de realiteit van het patriarchaat en de echte ervaringen van vrouwen met mannelijk geweld te ontkennen.

Maar mannelijk geweld is echt:
• 90% van de daders van seksueel geweld tegen vrouwen zijn mannen
• 93% van de daders van seksueel geweld tegen mannen zijn mannen
• 95% van alle daders van seksueel misbruik van kinderen zijn mannen

Het idee dat de sekse bij mensen veranderlijk is, is een vorm van schuld aan het slachtoffer en beweert dat vrouwen eenvoudig mannen kunnen worden om patriarchaal geweld en discriminatie te voorkomen. Het is geen wonder dat jonge meisjes nu in de rij springen om te proberen zich te identificeren uit hun vrouwelijkheid.

Maar feministen kennen de waarheid – ongeacht je uitgeroepen “identiteit”, vrouwelijke mensen zullen altijd het risico lopen van geweld door mannelijke mensen zolang we onder patriarchaat staan.
– Een verkrachter stopt niet om een ​​vrouw haar ‘identiteit’ te vragen voordat deze haar verkracht.
– Ouders in Somalië zullen niet stoppen om een ​​meisje te vragen: “Weet je zeker dat je geen jongen bent?” Voordat ze haar besnijden.
– Een student in India zal niet in staat zijn om haar ongesteldheid in haar op te nemen door te verklaren dat zij het soort kind is dat toestemming heeft om naar school te gaan.
– Een zwangere vrouw in Honduras zal niet op magische wijze een abortus kunnen krijgen als ze alleen maar uitlegt: “Wacht, ik ben eigenlijk een man!”

Sekse is belangrijk in het leven van vrouwen. Dit ontkennen is de fundamentele bouwstenen van het patriarchaat ontkennen. Ontkennen dat sekse echt is, of dat het ertoe doet, is expliciet anti-feministisch.
En als vrouwen niet bestaan, kunnen we ons niet organiseren rond kwesties die ons raken.
Een van het meest verraderlijke was dat het ondermijnen van de realiteit van biologische sekse het feminisme beïnvloedt, is het onvermogen om zich te organiseren binnen onze eigen onderdrukte klasse.

Feministen hebben lang het belang ingezien van het samenkomen met andere vrouwen, in ruimtes zonder mannen, om zich te organiseren, elkaar te ondersteunen en bewustzijn te verhogen. Transactivisten die zich houden aan de strikte genderideologie hebben echter “progressieven” ervan overtuigd dat dit niet alleen niet langer is toegestaan, maar dat dit een geldig excuus is voor om mannen gewelddadig te zijn tegenover vrouwen.

De aanvallen op Vancouver Rape Relief (VRR) tonen dit het duidelijkst aan. VRR is een collectief van vrouwen die zich hebben georganiseerd om diensten te creëren voor slachtoffers van huiselijk geweld, waaronder een opvangcentrum. Alleen vrouwen kunnen lid worden van het collectief, dat een reeks hatelijke bedreigingen heeft aangewakkerd en aanvallen van mannen die met geweld de ruimte voor alleen vrouwen willen binnendringen (de sublimatie van verkrachting in deze omstandigheid is op zijn zachtst gezegd ironisch).

– Transgender-activist Morgane Oger moedigde de stad aan om $ 30.000 aan geld uit het asiel op te nemen. Het asiel werd later vernield met bedreigingen van geweld en vond een dode rat aan hun deur genageld.
– Andere vrouwen die proberen zich te organiseren zonder mannen, moesten extra beveiliging inhuren, in het geheim bijeenkomen en geconfronteerd worden met fysieke aanvallen van transactivisten om vrouwen het recht te weigeren zich te organiseren.
– Als je vrouwen het recht ontzegt om zich te organiseren volgens de lijnen van sekse, de as waarop we worden onderdrukt, dan ben je geen feministe. U bent een hulpmiddel van het patriarchaat.
– Biologische sekse is echt en het is belangrijk voor feministen

Wie beweert dat vrouwen die geloven dat biologische sekse relevant is voor feminisme ‘hatelijk’, ‘gewelddadig’ of ‘dwepers’ zijn, is op zijn best verkeerd geïnformeerd en doet in het slechtste geval aan opzettelijk propaganda.
Het feit dat feminisme zo taboe is dat ngo’s bang zijn om het woord ‘vrouwen’ te gebruiken en feministen bang zijn om zich te organiseren zonder mannen, en heeft dus niets gedaan om ons in de richting van de bevrijding van vrouwen te brengen.

In feite heeft het patriarchaat een grote truc voor vrouwen gemaakt – en velen van ons zijn ervoor gevallen. Ik viel er ook een tijdje voor. Als je is verteld dat biologische sekse er niet toe doet in het feminisme, is het tijd om je af te vragen wie er echt baat heeft bij die ideologie. Ik beloof dat het geen vrouwen zijn.

Vertaling van:  M.K. Fain on https://bit.ly/2rrBNuc