“Mam, pap, ik ben trans” Die mededeling slaat bij veel ouders in als een bom. Moeten ze meteen meegaan in het beeld dat hun kind van zichzelf heeft? Wat zijn de gevaren van puberteitsremmers? In deze folder wordt aan ouders een handreiking gegeven die verder gaat dan de simpele bevestiging van het trans zijn.

Ouders van tieners en pubers krijgen steeds meer te maken met vragen van hun kind rond geaardheid en gender. Jongeren zijn op zoek naar hun identiteit. Zij worden beïnvloed door de grote aandacht die in media in het algemeen, op sociale media in het bijzonder en ook op scholen, gegeven wordt aan genderidentiteit.

Voorbeeldfiguren die zelf in transitie zijn of als trans door het leven gaan, geven een eenzijdig rooskleurig beeld hiervan. Deze flyer dient als een ‘wake-up call’ voor ouders om niet te snel mee te gaan met het idee van je kind dat het trans is.

Zeker nu de Tweede Kamer op het punt staat een wetswijziging aan te nemen waardoor je makkelijk je gender op je geboortebewijs kunt veranderen, wil de folder ouders een handvat bieden.

De folder is een gezamenlijk initiatief van Stichting Voorzij en GezinsPlatform.NL. Deze organisaties maken zich beide grote zorgen over de enorme toename van genderdysforie met name bij meisjes. “We willen voorkomen dat er onherroepelijke beslissingen worden genomen op een leeftijd waarop jongeren de consequenties nog niet kunnen overzien”, aldus de woordvoerders van stichting Voorzij en GezinsPlatform.NL

DOWNLOAD DE FLYER HIER

Hieronder lees je de inhoud van de flyer.

“Mam, pap, ik ben trans.” Deze mededeling kan de wereld van ouders op zijn kop zetten. Wat kan je als ouder doen?

Je kind is in de puberteit, altijd een verwarrende periode voor kinderen. Pubers zijn vaak onzeker en kunnen zich ongelukkig voelen met zichzelf en met hun veranderende lichaam. Ook jouw kind vraagt zich waarschijnlijk af: wie ben ik eigenlijk? Dit vraagt van jou veel aandacht, zorg en liefde.

Stel,  je dochter komt op een dag met de boodschap: “Ik ben geen meisje, ik wil geen vrouw worden. Ik voel me een jongen.” Of je zoon zegt: “Ik ben geen jongen, ik wil geen man worden. Mijn lichaam past niet bij mij.”

Wat nu?

Steeds meer jongeren worstelen met het probleem van genderdysforie: hun genderidentiteit (het gevoel jongen of meisje te zijn) en hun sekse (hun biologische geslacht) lijken niet overeen te komen. Het aantal aanmeldingen bij de genderklinieken waar ze behandeld kunnen worden, is de laatste jaren verveelvoudigd. Wat opvalt, is dat het met name meisjes betreft, terwijl het in het verleden vooral om jongens ging.

Aantal aanmeldingen per jaar van kinderen en adolescenten bij Amsterdam UMC

(roze is van meisje naar jongen, paars is van jongen naar meisje).

Onderzoek geeft aan dat genderdysforie bij 80 procent van de jongeren vanzelf weggaat als er niet wordt ingegrepen. Maar wereldwijd, ook in Nederland, wordt steeds vaker vroeg ingegrepen en krijgen kinderen medicatie om de puberteit te remmen. Ouders wordt gezegd dat zij de (gender)gevoelens van hun kind moeten erkennen. Het beïnvloeden van het lichaam met hormonen wordt gepresenteerd als logische en verstandige stap. Alleen dan zou het kind ‘zichzelf’ kunnen zijn.

Vaak begint het gebruik van puberteitsremmers al bij 10-14 jaar. Er wordt vaak beweerd dat het gebruik hiervan omkeerbaar is, maar in de praktijk gaat bijna iedereen door met de behandeling.
Daarna krijgt het kind zogenaamde cross-sekshormonen (de geslachtshormonen van het tegenovergestelde geslacht). Die moeten levenslang genomen worden, omdat het lichaam dit zelf niet aanmaakt.

Puberteitsremmers hebben negatieve gevolgen voor botdichtheid en invloed op de ontwikkeling van de hersenen. Een aantal effecten van cross-sekshormonen  is permanent, zoals baardgroei en een verlaagde stem. Cross-seks hormonen geven ook een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Vanaf zestienjarige leeftijd worden bij meisjes de borsten operatief verwijderd. De volgende stap in de ‘transitie’ gebeurt na het 18e levensjaar. Met zogenaamde ‘geslachtsveranderende’ operaties worden de geslachtsorganen verwijderd en maakt men een neo-vagina bij jongens die zich als meisje identificeren en een neo-penis bij meisjes die zich als jongen identificeren. Na deze operaties zal je zoon/dochter permanent onvruchtbaar zijn. Deze ingrepen hebben erg veel nazorg nodig en de kans op complicaties is groot. Ook als iemand spijt krijgt en terugkeert naar het oorspronkelijke geslacht, zullen levenslang hormonen geslikt moeten worden, omdat de eigen geslachtshormonen niet meer worden aangemaakt.

Er is dus alle reden voor ouders om niet zonder meer mee te gaan met een medische transitie.

Beïnvloeding

Ondertussen heb je als ouder wel te maken met de beïnvloeding van je kind. Op scholen, tv en internet wordt gedaan alsof je geslacht een keuze is. Ook kinderen die nooit hebben nagedacht over het feit dat ze jongen of meisje zijn en voor wie het zeker geen probleem is, gaan zich daardoor mogelijk afvragen of ze misschien ook ‘transgender’ zijn.

Transitie is geen oplossing voor alle problemen

• Genderdysforie hangt vaak samen met andere problemen. Het is belangrijk om de mogelijke oorzaken eerst aandacht te geven.
• Gevoelens kunnen biologische feiten niet uitwissen. Ook al laten cosmetische ingrepen, hormoonbehandelingen en operaties iemand er anders uitzien, uiteindelijk kun je je sekse niet veranderen: een man kan geen vrouw worden en een vrouw geen man. Elke lichaamscel ‘vertelt’ het geslacht.
• De meest voorkomende reden voor teruggaan naar het oude geslacht is dat het gevoel van genderdysforie niet verdween na transitie.

Transitie heeft gevolgen op lange termijn

• Een transitie begint met medicijngebruik, daarna moeten hormonen levenslang gebruikt worden.
• De gevolgen op lange termijn van de medicatie zijn nauwelijks onderzocht. Terwijl  onvruchtbaarheid een reëel risico is.

Je kind kan niet zelf beslissen

• De hersenen van je puber zijn nog niet volledig gerijpt. Een puber kan de levenslange ingrijpende en schadelijke gevolgen van een transitie daarom niet goed inschatten.
• Weet dat jij als ouder over belangrijke zaken beslissingen neemt voor je kind. Voor medische behandelingen is jouw toestemming nodig.

Wat kan je doen?

• Geef kinderen van jongs af zelfvertrouwen over hun eigen lichaam
• Neem de gevoelens van je kind serieus.
• Praat met je kind, ga op iedere leeftijd gesprekken aan over zijn/haar gevoelens, hoe het gaat op school, met vrienden, welke online sites ze bezoeken etc.
• Laat je kind met identiteitsproblemen eerst naar een gewone psycholoog gaan, die zich focust op andere dingen dan de genderdysforie (trauma, autisme, seksuele geaardheid).
• Ga niet meteen mee met verandering van voornaamwoorden.
• Zoek samen naar informatie over genderdysforie, wat de mogelijke oorzaken kunnen zijn, wat de behandelingen precies inhouden en wat de mogelijke gevolgen ervan zijn.

“Niemand is in het verkeerde lichaam geboren”

Stichting Voorzij en GezinsPlatform.NL zijn beschikbaar voor informatie.

Stuur uw mail naar info@voorzij.nl of naar info@gezinsplatform.nl

Disclaimer: De hier gepresenteerde informatie is niet bedoeld ter vervanging van een beoordeling door een deskundige.

Bronnen waarop de flyer is gebaseerd:

Littman, L. (2021, oktober 19). Individuals Treated for Gender Dysphoria with Medical and/or Surgical Transition Who Subsequently Detransitioned: A Survey of 100 Detransitioners. Springer Link. https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs10508-021-02163-w

Rew, L., Young, C., Monge, M., & Bogucka, R. (2020, december 15). Review: Puberty blockers for transgender and gender diverse youth-a critical review of the literature. PubMed. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33320999/

Steensma, T., Kreukels, B. K., de Vries, A., & Cohen-Kettenis, P. (2013, juli). Gender identity development in adolescence. PubMed. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23998673/

Transgender Trend. (2019, July 1). The Surge in Referral Rates of Girls to the Tavistock Continues to Rise. Transgender Trend. Retrieved November 27, 2021, from https://www.transgendertrend.com/surge-referral-rates-girls-tavistock-continues-rise/

Voor meer informatie voor ouders: www.gendervragen.nl